- qoyun-öküz
- сущ. зоол. овцебык, мускусный бык (парнокопытное животное сем. полорогих)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qoyun-öküz
Смотреть что такое "qoyun-öküz" в других словарях:
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gövşək — 1. Bax gövşəyən 1 ci mənada. Gövşək heyvanlar. 2. is. Heyvanlarda: ağız. <Dəvə> çörəyi yerdən götürdü; Yavaş yavaş gövşəyinə gətirdi. Q. Z.. Gövşək çalmaq (vurmaq) – bax gövşəmək. Qoyun gövşək vurur. – İnəklə öküz güney otundan yeyib yatır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mal — 1. is. 1. İribuynuzlu ev heyvanı; malqara, qaramal (inək, öküz, camış və b.). Malı naxıra qatmaq. Mal damı. – <Dərviş:> Malların köyşəyi, atların nəriltisi, gah gah da itlərin mırıltısı qulağıma gəlirdi. A. D.. Mal həkimi – baytar həkimi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürək — 1. is. Bir şeyin sürdüyü, davam etdiyi müddət; davam. 2. is. 1. Heyvan sürüsü, böyük sürü. Öküz alırsan sürəkdən al, qoyun alırsan maldardan. (Ata. sözü). 2. Bir və ya bir neçə heyvanın ovçular tərəfindən dövrəyə alınması, yaxud yuvasından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şişək — is. Müxtəlif yerlərdə müxtəlif (2 4) yaşlarda olan erkək qoyun. Toğlu birillik, şişək ikiillik, öküz üçillik olardı. H. S.. <Ərşad> . . öz sürüsünə qatdığı toğludan, şişəkdən gecə dayısıgilə ötürməyi unutmurdu. İ. Ə.. Tahirzadənin ilk işi o … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
